Elk gesprek aan de Zelfmoordlijn verloopt volledig anoniem. Die anonimiteit gaat in twee richtingen. Zo begin je als oproeper ieder gesprek van nul – de vrijwilliger die je van antwoord dient, weet immers niet wie je bent, wat je persoonlijke gegevens zijn, of wat je verhaal is. Op die manier creëren we een veilige omgeving, waar je in vertrouwen kan praten over de vaak gevoelige thema’s die aan de Zelfmoordlijn aan bod komen. 

Ook de vrijwilliger zal tijdens het gesprek anoniem blijven en als ‘de Zelfmoordlijn’ antwoorden, en niet als pakweg Peter, Lies of Geert. Ook in hun dagelijkse leven blijven de vrijwilligers discreet over hun vrijwilligerswerk. 

Wie de Zelfmoordlijn belt of contacteert via chat of mail, vindt het namelijk vaak moeilijk om donkere gedachten te bespreken met zijn of haar omgeving. Het kan dan ook een extra drempel vormen om te weten dat je mogelijk de stem van een bekende te horen krijgt aan de andere kant van de lijn. 

Daarnaast staan vrijwilligers aan de Zelfmoordlijn steeds paraat tijdens hun shift, maar het kan erg belastend zijn als mensen in hun omgeving hen rechtstreeks contacteren net omdat ze vrijwilliger zijn. 

De nadruk op anonimiteit helpt met andere woorden zowel onze oproepers als onze vrijwilligers om in alle sereniteit het gesprek met elkaar aan te gaan, en om dit gesprek de ruimte te geven die het verdient.