In augustus 2023 stapte Adeline haar papa uit het leven. Hij was haar superheld en beste vriend. In juni vorig jaar organiseerde ze voor haar verjaardag een inzamelactie ter nagedachtenis van hem. Een gesprek over de actie en wat die voor haar betekend heeft.
“Sinds mijn papa overleed op 5 augustus, is de 5de van elke maand een moeilijke dag voor mij. Zo ook 5 juni vorig jaar, een week voor mijn verjaardag. Die dag kwam het besef extra hard binnen: dit zou mijn eerste verjaardag worden zonder hem. Ook Vaderdag kwam eraan. Dat overweldigde me volledig. Ik moest en zou iets doen met dat gevoel. Veel mensen starten inzamelacties voor hun verjaardag dus besloot ik diezelfde dag hetzelfde te doen, ten voordele van de Zelfmoordlijn 1813.”
Filmpje op sociale media
“Ik maakte een filmpje voor mijn sociale media waarin ik aangaf dat ik iets wilde doen met alle gevoelens en triestheid die ik ervaarde sinds papa’s dood. Dat voelde heel kwetsbaar en het hield het risico in dat het verkeerd werd begrepen of dat mensen zouden denken dat ik het deed om aandacht te trekken. Vooraf heb ik het besproken met mijn mama, mijn vriend en mijn nonkel. Hun mening was zeer belangrijk voor mij, omdat zij ook betrokken partij zijn en mogelijk berichten zouden krijgen over de actie. Ik wou rekening houden met hen.”
“Mijn vriend vond het meteen een goed idee. Mijn mama was in eerste instantie afwachtend en zeer beschermend tegenover mij. Ze wou niet dat ik teleurgesteld zou zijn, moest de actie niet slagen. Maar mij steunen deed ze toch, zoals ze altijd doet. Ik dacht vooral ‘Baat het niet, dan schaadt het niet’. Al denk ik wel dat ik het ontzettend jammer zou gevonden hebben als het mislukte, omdat ik echt mijn hart heb blootgelegd met die actie.”
“Mijn nonkel, de broer van mijn papa, vond het een prachtig idee en vond dat ik het moest doen. Dat betekende veel voor me en gaf me de moed om de inzameling te starten en de oproep online te zetten.”
Veel mensen bereikt
“Het was meteen een succes. Op 24 uur tijd had ik al bijna 10 keer het bedrag verzameld dat ik had vooropgesteld. In het filmpje zei ik ook dat het niet veel hoefde te zijn en dat het bijvoorbeeld ook al fijn zou zijn als mensen mijn bericht wilden delen. Dat is massaal gebeurd.”
“Al die mensen die gedoneerd hebben, zijn niet per se mensen die normaal gesproken een cadeau voor mij zouden kopen. Het was bijzonder om te zien hoe groot het bereik van de actie eigenlijk wel was en hoeveel mensen het geraakt heeft. Het voelde goed om aandacht te kunnen vestigen op een maatschappelijk probleem. Tegelijkertijd kon ik de herinnering aan mijn papa levend houden en misschien ook wat troost bieden aan anderen die hetzelfde hebben meegemaakt.”
Tientallen berichtjes
“De actie was hartverwarmend. Niet alleen kreeg ik ontzettend veel berichten van steun. Ik heb ook tientallen berichtjes gekregen van mensen die het ook van dichtbij hebben meegemaakt. Sommigen zaten nog met een gevoel van schaamte, anderen gaven aan dat het lang geleden is en ze het een plaats hebben gegeven, maar dat het toch deugd deed te zien dat er aandacht voor het onderwerp is. Er was iemand die zei dat hij zelf ook al naar de lijn gebeld heeft. Ik voelde me minder alleen.”
Praten helpt
“Ik hoopte met de actie aan te tonen dat het belangrijk is om te praten en niet alleen te blijven zitten met je gedachten als je je niet goed voelt. Ik probeerde ook mijn papa aan te zetten om te praten. Ik vertelde hem bijvoorbeeld over mijn psycholoog en hoeveel deugd me dat doet om regelmatig bij hem langs te gaan. Hij was helemaal mee als ik daarover vertelde, maar zelf met iemand gaan praten kon hij niet. Ik hoop dat anderen die het nodig hebben wel die stap durven te zetten. Hoewel de actie initieel over mijn papa ging, ging ze uiteindelijk zoveel verder. Ik hoop dat ik een klein beetje kon helpen het taboe verder te doorbreken.”
Wil jij ook een actie opzetten voor ons?
Kijk dan zeker eens naar ons actieplatform.
Dit bericht is een onderdeel van het jaarverslag 2024 van het Centrum ter Preventie van Zelfdoding.